هُو اللّه

ای امة اللّه الورقة النّورانيّة، هر چند تا بحال نامه‌های متعدّد روحانی بنام نامی شما ارسال گشت ولی در ايندم باز بياد تو افتادم و احساسات روحانيّه از شهادت حضرت شهيد حاصل گشت و بی‌محابا و بی‌اختيار مجبور بنگارش اين ورقه گرديدم. ای اخت شهيد، آن نور مجيد در ملکوت ابهی عنايتی جديد بتو دارد و همواره آيات توحيد در ملأ اعلی ترتيل ميفرمايد. ای امة الله، حال بتحرير اين مکتوب مشغول بودم که آقا سيّد محسن حاضر و مکتوب شما را الآن در بين نگاشتن اين نامه تسليم نمود از جمله مضمون نامه جز ياد تو خيالی ندارم چرا يادم نميکنی ز يادم نميروی اتّفاق چنين افتاد انصاف بده شکايت بناحقّ مکن. زيرا من بياد تو مشغول بودم که اين مکتوب تسليم نمود جمال ابهی روحی لأحبّائه الفداء دانا و بيناست که هميشه بياد تو هستم ابداً فراغتی ندارم و از حقّ ميطلبم که تو را بين اماء رحمن جوهر تقديس فرمايد و لطيفه تنزيه نمايد. آيت هُدی گردی و امة اللّه المقدّسة النّوراء و کنيز عزيز جمال ابهی و شبهه‌ ئی نيست که عجز و نياز اين عبد در درگاه کبريا مقبول خواهد شد. ای امة الله، اماء رحمن را بشور و وله آر و بجذب و انقطاع بر تربيت اطفال دلالت کن. زيرا اوّل مربّی اطفال امّهاتند بايد از سنّ رضيعی از ثدی محبّت اللّه کودکانرا پرورش دهند و در آغوش معرفت اللّه نشو و نما بخشند و باخلاق حميده و روش و سلوک پسنديده تشويق و تحريص نمايند تا اين نهالهای رياض موهبت اللّه در جنّت ابهی بنسيم جانپرور هدی طراوت و لطافت بی‌ منتهی يابند و اماء رحمن را در آنسامان تحيّت روحانيّه از قبل عبدالبهاء ابلاغ نما و عليک التحيّة و الثّنآء ع‌ع