ای امة الله، اليوم امائی در ملکوت ابهی مذکورند که سرادق عزّت قديمه را بر اعلی الجبال در اقليم جلال بلند نمودهاند و در قطب عالم بمحبّت اسم اعظم علم افراختند و بقسمی شعله برافروختند که کبد آفاق را بسوختند. اين امآء اوراق سدره الهيّه اند و ازهار شجره رحمانيّه بل اثمار زيتونه لاشرقيّة و لاغربيّة يکاد زيتها يضیء ولو لم تمسسه نار يهدی اللّه لِنوُرِه مَنْ يَشآء عع