هُو الابهی

ای امة الله، حمد کن خدا را که بر شريعه بقا وارد شدی و از سر چشمه هدايت نوشيدی و از حلاوت محبّت جمال قدم چشيدی و از دام غفلت و ضلالت رهيدی و در ظلّ سدره الهيّه آرميدی و بذيل عنايت توسّل نمودی و بعروة الوثقای حضرت احديّت تشبّث کردی. فقيره بودی بکنز اعظم دلالت فرمود. ذليله بودی بعزّت قديمه هدايت نمود. در ظلمات نفس و غفلت مبتلا بودی بانوار انتباه و هدی موفق کرد. تشنه بودی بسلسبيل فضل مؤيّد نمود. برهنه بودی بقميص الطاف مخلّع فرمود. اذاً فاشکری مولاک علی هذا الجود العظيم و هذه الفضل المبين و قولی لک الحمد و لک الشّکر يا محبوب العارفين ع‌ع