هُو اللّه

ای امة الله، شکر کن خدا را که در ميان آنقوم اوّل مؤمنی و بنشر نفحات پرداختی و بهدايت ديگران برخاستی از فضل و عنايت جمال ابهی اميدوارم که رويت روشن و خويت دلپسند و بويت معطّر گردد. بديده بينا و بگوش شنوا و بزبان گويا و بدل مملوّ از بشارت کبری و بجان مستبشر بنفحات اللّه گردی و در ميان آنقوم بتربيت نفوس بپردازی و ممتلاً از نور گردی مردمک ديده هر چند لون سياه دارد ولی معدن نور است تو نيز چنان شوی خوی بايد نورانی باشد نه روی باری پس در نهايت اطمينان و ايقان ربّ اجعلنی نوراً باهراً و سراجاً وهّاجاً و نجماً بازغاً حتّی انوّر القلوب بضيآء السّاطع من ملکوتک الأبهی بفرما احبّا و سائر امآء الرّحمن را از قبل من نهايت محبّت و مهربانی بيان کن و عليک البهآء الأبهی ع‌ع