هُو الأبهی

ای امة الله، و امّ امته، نام تو شمس جهان است پس بايد در آفاق اکوان از انوار محبّت شمس حقيقت شعله‌ ئی برافروزی و قلوب اماء اللّه را بآتش عشق جمال اللّه بسوزی و الّا شمس بی‌ نور تصوّر نتوان نمود و شمع بی‌شعله خاموش و مذموم تو اگر کوکب اين اوجی و شدّت اين موج در وجد و حرکت آی تا فيض و برکتی بری بثنای حقّ لسان گويا شو و در جمال حقّ چشمی بينا و بوصايا و نصايح الهی گوش شنوا. تا تأييدات روح بينی و مدينه پر شکوه را باب مفتوح يابی و زجاجه امکان را سراج وهّاج جوئی و گلستان عقول را فيض رحمت نيسان و البهآء علی اهل البهآء فی الغدوّ و الآصال ع‌ع