هُو الأبهی

ای امة اللّه ورقه زکيّه، عليک بهآء اللّه و عطّر اللّه مشامک بنفحات القدس فی کلّ عشيّ و اشراق اگر چه آن منجذب بنفحات قدس بملکوت ابهی و جبروت اعلی شتافت و بظاهر تنها ماندی لکن الحمدلله منظور نظر عنايتی و مشمول لحظات عين رحمانيّت حقّ و موفّق بدو ثمر از آن شجر محبّتی که لطافت و حلاوت و طراوت و نضارت آن شجره طيّبه در آن موجود و مشهود است. پس حمد کن خدا را که بچنين موهبتی موفّق و مؤيّدی و بچنين فضل و احسانی مخصّص از خدا بخواه که در امر اللّه و عهد اللّه و ميثاق اللّه ثابت و مستقيم مانی و البهآء عليک و علی کلّ ورقةٍ ثبتت علی دين اللّه عبدالبهاء عباس. مأذون بتوجّه بمطاف ملأ اعلی هستيد فاستبشری بهذه البشارة العظمی