هُو الأبهی

ايّتها الورقة النّاطقة بثناء اللّه، شکر کن حضرت موفِّق حقيقی و مؤيِّد معنوی را که بيابانها بپيمودی و کوه و دشت و دريا قطع کردی گاهی چون گردباد بيابان باديه پيما گشتی و گهی چون سيل سرشک مشتاقان از فراز کُهسار بنشيب دشت و صحرا دويدی تا بکعبه مقصود رسيدی و بمقام محمود آرميدی و اشعه آيات کبری ديدی و موقع شعله نور و لمعه طور را در سدره سينآء مشاهده نمودی. هنيئاً لک ثمّ هنيئاً لک پس بشکرانه اين فضل بی‌ منتهی در اين کور عظيم زبانی بگشا که چون شعله نار قلب يار و اغيار هر دو را بسوزد و بگدازد و حجبات براندازد و کار عالمی بسازد. ورقه مطمئنّه زکيّه امة اللّه عمّه خانم را تکبير ابدع ابهی ابلاغ فرمائيد. مکاتيبی که بجهت هر کس خواسته بوديد مرقوم شد و ارسال گرديد و البهآء علی کلّ ورقة ثبتت علی الميثاق ع‌ع