هُو الأبهی

ای فدائيان حضرت يزدان، چون صبح ميثاق رحمن دميد و آوازه پيمان بشرق و غرب رسيد سرمستان صهباء الست اقداح افراح بدست گرفتند و در ميدان پيمان جولان نمودند و سودائيان جمال مقصود را سرمست کردند و در جهان دل و جان شوق و شور و حشر و نشور انداختند و عَلَم ثبوت و رسوخ افراختند و در پهن دشت روح و ريحان بتاختند و فرياد برآوردند انّ هذا هو الميثاق العظيم انّ هذا هو العهد القديم انّ هذا هو الفيض الشّديد انّ هذا هو النّور المبين انّ هذا هو الحبل المتين انّ هذا هو الصّراط المستقيم ولی نوهوسان صبيان هر يک بطمعی افتادند و بنای ملعبه اطفال گذاشتند طوبی للثّابتين ع‌ع