هُو اللّه

ای کنيزان عزيز الهی، نامه هفتم محرّم در سنه گذشته حال ملاحظه گرديد چون تا بحال جسم را روح و ريحانی نبود لهذا جواب تعويق افتاد ولی الحمدللّه حال جسم و جان هر دو در اهتزاز لهذا جواب مرقوم ميگردد. در اين کور بديع الطاف ربّ جليل شامل اماء رحمن لهذا بايد مانند رجال گوی از ميدان بربايند تا ثابت و محقّق گردد که قوّه نافذه کلمة اللّه در اين دور جديد نساء را همعنان رجال فرموده و در ميدان امتحان گوی از ميدان ميربايند. لهذا بايد که کنيزان حقيقی جمال مبارک بروح انقطاع زنده و بنسيم انجذاب‌ تر و تازه با دلی سرشار بمحبّت اللّه و جانی مستبشر ببشارات اللّه و خضوع و خشوعی بی‌اندازه نطق فصيح بگشايند و بتمجيد و تسبيح ربّ مجيد بپردازند که مظهر چنين موهبتی گشتند و چنين تاج مباهاتی بر سر نهادند. صعود ثمره طيبّه سدره رحمانيّه مصيبت عظيمه بود و قلب را احزان احاطه نمود ولی اميد چنانست که بازماندگان رَوِش او گيرند و نهال آمال او را آبياری کنند عبدالبهآء ترتيل مناجات نمايد و از ربّ الآيات رجا کند که آن ثمره طيّبه رحمانيّه در آغوش شجره مبارکه مأوی نمايد و بر سدره منتهی آشيانه سازد و بابدع نغمات تهليل و تکبير ربّ جليل بسرايد.

از اتّحاد و اتّفاق اماء رحمن بسيار مسرور و شادمان شدم علی الخصوص از عبارت همه جان نثاريم و کنيزان يکديگريم. پس هر چند رکن عظيم عروج نمود ولکن اميدم چنانست که هر يک رکن رکين گرديد امروز اعظم امور تبليغ امر اللّه است لهذا اماء رحمن بايد فکر را حصر در آن کنند شب و روز به تتبّع در براهين و حجج الهی مألوف گردند و در حين اجتماع با يکديگر بيان حجج و دلائل الهی نمايند و بشارت بيوم ظهور دهند. کنيز مقرّب درگاه کبرياء امة الاعلی الحمدللّه شمع محفل شماست باری اماء رحمن بايد شب و روز بکوشند تا تحصيل کمالات صوری و معنوی نمايند و در قرآن کريم و انجيل جليل تتبّع زياد بنمايند اينست فرض بر کلّ و عليکنّ البهآء الابهی