هُو اللّه

ای کنيز عزيز الهی، گمان منما که فراموش شدی هميشه در نظری و زحمات و خدماتت پيش بصر و بلايا و محن و محنتت در خاطر و آوارگی و غربتت آشکار و ظاهر لهذا از حقّ تأييد طلبم که معين و مجير گردد و نصير و دستگير شود بلکه انشآء اللّه ايّام باقيه را براحت و رفاهيّت بگذرانی و ببشارات الهيّه مستبشر باشی و سبب سرور و حبور اماء رحمان باشی کلّ را بالطاف و عنايات جمال مبارک متذکّر داری و جميع را بفيوضات ملکوت او مستبشر نمائی آن اماء رحمان جميعاً در اين بساط عزيزند و در اين ساحت مذکور و مشهور. عبدالبهآء سر بآستان نهد و در ساحت کبريا عجز و لابه نمايد و طلب عون و عنايت کند تا فيض مستمر گردد و فوز مشتهر شود جميع را بتحيّت ابدع ابهی از قبل عبدالبهآء جان و دل مسرور و مشعوف کن و عليک و عليکنّ البهآء الأبهی ع‌ع