هُو اللّه

ای کنيز مقرّبه درگاه کبريا، هر چند از پيش نامه‌ ئی بشما مرقوم گرديد شايد که نرسيده چون جناب حکيم باشی بی‌ نهايت تأکيد در تعريف و توصيف شما نمودند دوباره اين نامه تحرير شد. ای امة الله، در دورهای سابق جمع اناث هر چند اقدام در خدمات نمودند و باديه محبّت اللّه پيمودند باز در صف رجال محسوب نميگشتند زيرا الرّجال قوّامون علی النّساء منصوص بود. حال در اين دور بديع کار اناث پيش گرفت. اين قيد برداشته شد کلّ محشور در صقع واحد شدند هر نفسی قدم پيش نهد نصيب بيش برد و هر سواری در اين ميدان جولان دهد بضرب چوگان گوی بربايد خواه رجال خواه نسآء خواه ذکور خواه اناث ربّ ربّة الخدور فاقت الذّکور و انتصرت علی جيشٍ موفور و حازت قصبات السّبق فی مضمار الوجد و السّرور حال الحمدللّه تو يکی از آن خيل جليلی و ميدان وسيع و صبيّه محترمه‌ ات همعنان فعليکما بالطّراد و السّباق فی هذا المضمار و الميدان و عليکما البهآء الأبهی ع‌ع