ای ورقات رحمانيّه اماء رحمان، نامههای شما نفحه مشکبار بود و نافه اسرار زيرا ترتيل آيات توحيد بود و بيان ايمان و ايقان بطلوع نور مبين. از قرائت نهايت مسرّت حاصل گرديد و فرح و انبساط روحانی رخ داد و شکرانه بدرگاه اسم اعظم تقديم شد که الحمدللّه اماء رحمان بتحصيل علم و عرفان مشغولند و بتتبّع حجّت و برهان مألوفند عبدالبهآء در نهايت عجز و نياز بملکوت راز تبتّل نمايد و از برای آن کنيزان عزيزان تأييدات غيبيّه و الهامات لاريبيّه طلبد تا در زجاج قلوب سراج موهبت کبری برافروزد و انوار يقين قلوب را افق مبين فرمايد ديدهها مشاهده آيات کبری کند و صدور منشرح بفيوضات ملأ اعلی شود هر دلی دفتر اسرار گردد و هر فکری کتاب مبين الهام شود ادراکات لوح محفوظ گردد و عقول و نفوس رقّ منشور شود و جميع اسرار وجود و حقائق و معانی سرّ سجود مفهوم و معلوم گردد
الهی الهی هؤلاء امآء اخترتهنّ من بين امائک و اجتبيتهنّ لأقتباس تجلّياتک و اصطفيتهنّ لإعلاء کلمتک و نشر نفحاتک و اوقدت فی قلوبهنّ نار محبّتک و شرحت صدورهنّ بآيات توحيدک ربّ اجعلهنّ ناطقات حججک و برهانک و منبآت لقدرتک و سلطانک و ناشرات للوائک و رافعات لرايات احديّتک و مکفّرات من افق موهبتک و منجذبات الی طلعتک و مبشّرات بأمرک و منذرات من قهرک و مرتّلات لألواحک و کاشفات لأسرارک انّک انت المؤيّد لمن تشآء بما تشآء و انّک انت القويّ المقتدر العزيز المحبوب عع