هُو اللّه

ای ورقات مطهّره محترمه مقرّبه درگاه کبريا، خوشا خوشا که محافل روحانی ترتيب داديد و بحجّت و برهان الهی پرداختيد و بدلائل قاطعه و شواهد کتب مقدّسه اثبات امر نور مبين خواهيد. اين مقصد بسيار مبارکست و اين مراد سبب نورانيّت عباد و بلاد از بدو ايجاد تا بحال در هيچ کور و دوری محافل اماء رحمان ترتيب نشد و در ميان ايشان ترويج درس تبليغ نگشت. اين از خصائص اين دور عظيم و قرن کريم است البتّه بنهايت همّت در تکميل اين انجمن و تزييد اطّلاع بر حقائق معانی و اسرار بکوشيد تا بلکه انشاء اللّه در اندک زمانی نساء حکم رجال يابند و سرخيل عالمان گردند. لسان فصيح بگشايند و بيان بليغ بنمايند و در جميع آفاق چون سرج هدی جلوه نمايند. در بعضی موارد حضرات نساء استعداد عجيبی دارند سريع الأنجذابند و شديد الألتهاب. باری شب و روز اوقات را حصر در بيانات و تحصيل کمالات نمائيد و همواره در اين خصوص بمذاکرات پردازيد. چون يکديگر را ملاقات کنيد هر يک ديگری را بشارت دهد و بعنايات و الطاف حيّ قديم اميدوار کند و از دليل و برهان دم زند و باسرار ملکوت زبان بگشايد تا در هيکل امکان روح حقيقی سريان نمايد و اسرار ما کان و ما يکون واضح و مشهود شود.

ای کنيزان عزيز الهی نظر باستعداد و لياقت خود نکنيد بلکه اعتماد بر الطاف و عنايات جمال مبارک داشته باشيد. زيرا آن فيض ابدی گياه را شجره مبارکه نمايد و سراب را بارد و شراب کند ذرّه مفقود را جوهر وجود نمايد و نمله معدوم را اديب دبستان علوم فرمايد از خار گل بروياند و از خاک سياه رياحين معطّر پربها انبات نمايد. سنگ را لعل بدخشان کند و صدف دريا را مملوّ از گوهر تابان فرمايد طفل نو آموز را اديب دبستان کند و جنين مهين را فتبارک اللّه احسن الخالقين فرمايد انّ ربّی لعلی کلّ شیء قدير ع‌ع

هو اللّه بنت محترمه جناب ايادی امر اللّه علی قبل اکبر نامه‌ ئی مرقوم نموده بود و اسماء شما را ذکر کرده بود من نيز بدرگاه حضرت کبرياء تضرّع و ابتهال نمودم و طلب تأييد کردم ع‌ع