هُو الأبهی الأبهی - ای ورقات نورانيّه و اماء رحمانيّه،…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

هُو الأبهی الأبهی

ای ورقات نورانيّه و اماء رحمانيّه، از رياض ملکوت ابهی نسيم روح پرور ميوزد و از گلشن ملأ اعلی شميم جانبخش می‌آيد. قلوب از هبوب آن نسيم در نهايت اهتزاز است و مشامها از مرور آن شميم در غايت التذاذ. پيک عنايت ميرسد و مژده موهبت ميبخشد عون و عنايت جمال ابهی با شماست و تأييد و توفيق حضرت کبرياء همدم شما. از هر جهت ملحوظ عين عنايتيد و از هر طرف منظور نظر موهبت از جام ميثاق سرمستيد و بمحبّت ربّ الاشراق مشهور آفاق. در درگاه احديّت سر بآستان مقدّس نهاده و در کمال عجز و زاری توفيقی عظيم بجهت آن اماء رحمانی طلب نمودم پس بايد همّتی نمائيد که آن توفيقات ثمرش ظاهر گردد و آن تأييدات نتائجش باهر شود قوّه مغناطيس که جاذب اين عنايات است اتّحاد و اتّفاق اماء اللّه است البتّه صد البتّه دائماً متمسّک باين مغناطيس گرديد تا عون و صون و عنايت جمال ابهی را از هر جهت متتابعاً مترادفاً متوالياً مشاهده کنيد و البهآء عليکنّ ع‌ع


منابع
محتویات