هُو اللّه

ای ورقه مطهّره، آنچه نگاشتی ملاحظه گرديد تقرير بديع بود و تحرير لطيف مرا مقصد چنان بود که شما را مخصوصاً بخواهم ولی در طهران در اين اوان وجود شما لازم و واجب تا بخدمت امر اللّه پردازيد و امآء رحمن را مجتمع نمائيد و بذکر حضرت مقصود مشغول شويد انجمن روحانی بيارائيد و حقيقت تنبّه و تضرّع بنمائيد و ورقات ثابته را بنهايت محبّت بنوازيد سبب اجتماع شويد و باعث اتّحاد و اتّفاق. امروز از منتسبين درگاه الهی هر يک بخدمت پردازد عون و عنايت بيند و تأييد و موهبت جويد زيرا مغناطيس جاذب توفيقات صمدانيّه اينست. لهذا اين را از برای تو خواستم و حال صبر نما و والده محترمه ورقه موقنه و همشيره مطمئنّه و سائر ورقات راضيه مرضيّه را از قبل عبدالبهآء تحيّت و ثنا برسان. نهال بوستان محبّت اللّه عبدالحسين را دو گونه مصافحه نما از خدا خواهم که نازنين پسر دلنشين باشد و در اين امر عظيم خادم رزين رصين و عليک التّحيّة و الثّنآء ع‌ع

هو اللّه جناب آقا سيّد نصراَللّه و سائر منسوبان کلّاً و طرّاً را تحيّت برسان آنان را مشتاق ديداريم و در اشتياق بی‌اختيار ع‌ع