هُو الأبهی

ای ورقه منجذبه، اين قدر بدان که در حيّز وجود از غيب و شهود از برای رجال مقامی ارفع و رتبه‌ ئی امنع و از برای نسآء موهبتی اکبر و شانی اعظم از عبوديّت و رقّيّت و بندگی و کنيزی جمال قدم نبوده و نيست و انّ هذا لهو المسجد الأقصی و السّدرة المنتهی و الغاية القصوی لجواهر الوجود و حقائق الغيب و الشّهود طوبی للمستبشرين بهذه البشارة العظمی اذاً نادينی يا عبدالبهآء حتّی ينشرح به صدری و تقرّ به عينی و يطمئنّ فؤادی و يفرح روحی و البهآء عليک و علی کلّ ثابت علی ميثاق اللّه عبدالبهآء ع