هُو الأبهی

ای ورقه مهتزّه بنسيم محبّت اللّه، در اين صبح که صباح فيوضات رحمانيّه از ملکوت ابهی و جبروت غيب آفاق ممالک ايجاد را روشن و منير نموده اين عبد ضعيف درگاه جمال مبارک قلم برداشته و بذکر آن ورقه زکيّه پرداخته که باين وسيله سروری بر قلب آن امة اللّه وارد گردد باری اگر صد هزار دهان بگشائی و بصد هزار لسان بر شاخسار شکر حضرت رحمن سرائی از عهده شکر اين فضل بی‌پايان يزدان برنيائی که در آستانه او مذکوری و در انجمن دوستان و بندگان او مشهور و البهآء عليک ع‌ع