هُو الأبهی

ای امة اللّه، شکر کن خدا را که پسری داری که در آستان الهی بخدمت موفّق گشته و در عتبه رحمانی کمر بندگی بسته شب و روز در مهمانخانه حقّ بدلجوئی و خدمات مسافران مشغول و صبح و شام در درگاه رحمانی بجانفشانی موصوف خدماتش مقبول و زحماتش معروف از خدا بخواه که اين تاج را بر سر او برازنده کند و اين طوق را در گردن او گوهر فروزنده اگر بدانی بچه عنايتی موفّق گشته و بچه موهبتی مؤيّد البتّه پَرْ باز نموده پرواز نمائی عنقريب آثار باهره اين مواهب چون شمس از افق وجود طالع و باهر گردد و اين عنايت چون شمع نورانی زجاجه آن خانواده را روشن نمايد عنقريب بآنچه سبب سرور تو گردد از خدمت موفّق شود و تو را نيز از مشاهده او محظوظ و مسرور خواهيم نمود ع‌ع. اخوی جناب نصراللّه را از قبل اين عبد تکبير ابدع ابهی ابلاغ نمائيد