هُو اللّه

ای مقبلان و مقبولان درگه کبريآء، جناب امين مکتوب شما را ارسال نمودند و استدعای تحريری از اين اسير کردند. نهايت ستايش را از شما نموده‌اند که آن خانواده اشخاص ستوده‌اند و مانند طيور شکور در رياض ملکوت ابهی لانه و آشيانه نموده‌اند سر بآستان مقدّس سوده و در ميدان عبوديّت گوی سبقت و پيشی ربوده‌اند لهذا مستحقّ عنايتند و شايان موهبت. ای دوستان اگر بدانيد قلب عبدالبهآء بشما چه قدر مهربان است البتّه بی‌نهايت مسرور و شادمان گرديد. ربّ و رجائی انّ اخت هذا المشتعل بنار محبّتک کانت تحت عصمة نبيلک الجليل و نقيبک النّجيب و کانت منقطعة عن دونک و منجذبة اليک و مشتعلة بنار محبّتک قد خدمت قرينها الکريم حبّاً بجمالک و طلباً لرضائک و شغفاً بحبّک و تحمّلت کلّ مشقّة فی سبيلک و کلّ تعب فی حبّک الی ان تجرّدت عن قميص الاشباح و تجرّعت من راح الصّعود الی الملأ الأعلی فی عالم الأرواح ربّ انت الغفور و انت العفوّ و انت التّواب انّی ابتهل اليک ان تغفر لی و لها و تعفو عنّی و عنها کلّ جريرة و سيّئة کانت منبعثةً عن الحقيقة الامکانيّه و مقتضيّات البشريّه و ارزقها لقآئک فی عالم عمائک انّک انت الکريم الغفور التوّاب الوهّاب ع‌ع