هُو اللّه

ای احبّای عزيز الهی و ای امآء محترمه ربّانی، اين بنده آستان بها، چندی است باقليم مصر وارد و در اين کشور ايّامی بسر ميبرد. مدّت چهل سال در زندان ظلم و اعتساف در نهايت مشقّت و عذاب بود و در زير شکنجه و عقاب. دو حکومت استبداد هر دم بهانه‌ ئی مينمودند و باهانتی ميپرداختند و اذيّتی مجری ميداشتند کسی را گمان نبود که عبدالبهآء دقيقه‌ ئی امان يابد همواره در زير شمشير بود و در تحت تهديد عبدالحميد. با وجود اين الحمدلله بعون و عنايت جمال مبارک فتور ننمود و مقاوم اهل شرور بود و متضرّع بدرگاه ربّ غفور و مقرّ و معترف بقصور تا آنکه آوازه ملکوت راز جهانگير گشت و صيت حضرت مقصود در آفاق وجود منتشر شد. ارکان امکان باهتزاز درآمد و کوکب درخشنده لامکان بر جميع اقاليم روشن و تابان شد. صرير قلم اعلی گوشزد اقاليم قصوی گرديد و هدير حمامه وفا توده غبرا را جان بخشيد. خيمه وحدت عالم انسان در قطب امکان بلند شد. عَلَم توحيد بين امم در اوج اعظم موج زد و نفحات قدس منتشر شد. مشام اهل انس معطّر گشت. جنّت ابهی تزيين يافت و اسرار الهی تلقين گشت. بلبل معانی گلبانگ رحمانی زد و اسرار معنوی بيان نمود. نسيم جانبخش حبّ عموم وزيد و پرتو شمس حقيقت آفاق عالم را منوّر کرد.

حال وقت آنست که ياران بترويج خُلق رحمان پردازند و بموجب وصايای جمال مبارک بمحبّت جمهور مشهور گردند و به تمشيت تعاليم الهی برخيزند و بموجب نصايح جمال مبارک عمل نمايند تا احکام رحمانی و تعاليم ربّانی و فرائض ايمانی از حيّز ستور بحيّز ظهور آيد و حصول پذيرد و اين شجر ثمر بخشد و اين کِشت آبياری گردد جميع اعمال و اخلاق را بايد تطبيق بآيات کتاب نمود و بموجب تعاليم الهی حرکت کرد و سبب نورانيّت جهان و ظهور رحمانيّت در عالم انسان شد.

ای ياران و ای امآء رحمان، يد عنايت احبّا را ردائی از مواهب آسمانی در بر کرد و تاجی از فيض نامتناهی بر سر نهاد تا دراين رستخيز عالم انسانی جلوه ربّانی نمايند و چهره نورانی بنمايند و به تنزيه و تقديس عالم فانی بيارايند. پس بايد کلّ بجان و دل متّفق شويم تا باين الطاف و فيوضات متحقّق گرديم. عالم بشر را رهبر شويم و نوع انسانرا مونس دل و جان گرديم. قلبی گلشن جوئيم و جانی بجانان رسانيم. روش دلبر مهربان گيريم و اين راه را بپايان رسانيم. ملاحظه نمائيد که طلعت مقصود و حضرت موعود در ايّام نا محدود چه صدمه و بلائی و مشقّت و ابتلائی و حبس و زندانی و تاراج و تالانی و آوارگی و بيسر و سامانی و نفی و سُرگونی پی در پی تحمّل فرمودند تا آنکه تأسيس وحدت عالم انسانی گردد و بنيان بيگانگی برافتد و دلبر يگانگی جلوه نمايد. اهل عالم تربيت گردند و بنورانيّت الهيّه فائز شوند و موهبت آسمانی جويند و سعادت دو جهانی طلبند. پس ملاحظه فرمائيد که ما بايد چگونه بشکرانه پردازيم و روش و حرکت نمائيم وقت را از دست ندهيم. ايّام را غنيمت شمريم بهدايت خلق پردازيم و نفوس را بيدار کنيم و غافلانرا هشيار نمائيم و عليکم و عليکنّ البهآء الأبهی ع‌ع