هُو اللّه

ای کنيزان الهی، در اين ايّام در اقاليم فرنگ و امريکا بين رجال و نساء نزاع و جدال است مردان گويند چون زنان در قوی ضعيفند و ناتوان و رجال مرد ميدان لهذا در وجود مانند رجال معدود نه. ولی نسآء ادّعا نمايند که ما در جميع قوی و مشاعر و ادراک مانند رجاليم و تفاوتی در ميان نه. عموم بشريم و از نوع انسان اين امتياز را چه دليل و چه برهان بلکه اين فکر ظلم است و طغيان و کل نساء حاضر ميدان امتحان تا واضح گردد که قويّيم و قدير و عظيميم و جليل. باری هنوز اين مسئله منحل نگرديده بمذاکره و مجادله مشغولند ولی آنچه يقين است اين است که نسآء مؤمنات مؤيّدند بتأييد ربّ الآيات و موفّقند بآيات باهرات و ممتاز از رجال که ساقط در حضيض حجبات. چون امتياز بايمان است و ايقان هر يک منجذبتر و مشتعلتر سبقت بر ديگر دارد خواه از رجال و خواه از نسآء مابه الامتياز اين است و مابه الاعتزاز از اين و در اين دور بديع نسآئی از مرقد غفلت منبعث گشتند و چنان دراين ميدان جولان نمودند که گوی سبقت و پيشی را از مردان ربودند و عنقريب در اين زنان مرد ميدان بسيار ظهور خواهد يافت که بلسانی ناطق و قلبی فارغ و بيانی فائق و برهانی ساطع در عالم انسان جلوه نمايند و بعصمت کبری و عفّت عظمی ظاهر و باهر گردند و عليهنّ البهآء الأبهی و عليهن التّحيّة و الثّنآء ع‌ع