هُو الأبهی

ای بنده الهی، هر چند در جهان فانی نفسی را آسايش و خوشی و راحت جان و مسرّت وجدان نه ولی اهل بهاء بنفحات ملکوت ابهی هميشه مستبشر و مسرورند و مبتهج و مخمور پس در هر دمی سرور جديد طلب و در هر نفسی بروحی بديع زنده شو تا نفست نفس مسيحائی گردد ع‌ع