ای بنده حضرت مقصود، جناب ميرزا عبدالمجيد ستايش از افروختگی روی تو نمود که الحمدلله مانند مه تابان نور هدايت در آن آشکار و عيانست و فی وجوههم نضرة النّعيم شاهد و دليل بر آن. اگر ناس اهل بصيرت بودند روی مبارک ياران حجّت و برهان بود ولی صد حيف که کوران محرومند و مأيوس و آن ياران روحانی بايد با جاهلان قدری مدارا نمايند طفلان شيرخوار را اطعمه لذيذه نتوان بخشيد و بيمارانرا از مؤائد لذيذه نبايد داد بايد مدارا کرد کم کم تا اعمی و ابکم بينا و گويا گردند و لا تجادلوا اهل الکتاب الّا بالّتی هی احسن و عليک التّحيّة و الثّنآء عع