هُو الأبهی

ای بنده در گاه جمال ابهی، انوار هدايت کبری چون از افق اعلی بتافت در اوج سمآء بجميع جهات شعاع و پرتوی ساطع انداخت. اهل بصيرت ديده شان روشن گشت و خفّاش ظلمت ساکن گلخن. اهل شامّه محظوظ از نفحات قدس شد و مزکوم محروم گرديد ع‌ع