ای ثابت بر پيمان، نامه که گلشن روح و ريحان بود مورث سرور دل و جان گرديد زيرا دليل بر ايمان و ايقان و حُسن نيّت و پاکی فطرت و آرزوی خدمت بعالم انسان بود. بمأموريّتی که تعيين شده ئی بايد در نهايت امانت و صداقت و تقديس و پاکی از هر لوثی و آزادگی از منفعت پرستی روش و حرکت نمائی تا بدانند که بهائيان جوهر تقديسند و ساذج تنزيه. اگر منصبی قبول نمايند مقصدشان خدمت بعالم انسانی است نه منفعت پرستی و مرادشان احقاق حقّ است نه حظوظ نفس و ناسپاسی. باری اميدم چنانست که چنانکه ميخواهم باشی که منهج و مسلکت راستی و درستی و عدالت پرستی باشد و امّا اقتران بصبيّه جناب حاجی موسی مبارکست و ايشان و ضلع محترمه و صبيّه و جناب آقا ميرزا ابوالحسن جميع را تحيّت ابدع ابهی برسان. در حقّ تو بآستان مقدّس تضرّع نمايم و تأييدات غيبی طلبم و عليک البهآء الأبهی عع