هُو اللّه

ای ثابت بر پيمان، نامه آنجناب نافه مشک بود مشام را معطّر کرد زيرا گلشن ايمان و ايقان بود و رايحه طيّبه ثبوت و اطمينان انتشار داد مدينه ازغند در بدايت ظهور وطن جناب آقا ميرزا احمد ازغندی بود و آن بزرگوار هر چند در اينجهان بی‌ نام و نشانست ولی در جهان بالا نامش شهره آفاق زيرا رکن رکين بود و مبشّر عظيم لسان بتبليغ گشود و اقامه دليل بر ظهور ربّ جليل کرد. احاديث متتابعه بر وقوع ظهور اقامه نمود و امر حضرت ربّ اعلی روحی له الفدا را باحاديث مأثوره و ادلّه معقوله ثابت ميفرمود. ذکر آنشخص جليل از قلم و لسان عبدالبهآء مکرّر تحرير يافت و عنقريب مظهر و اجعل لی لسان صدق فی الآخرين خواهد گشت زيرا چيزی مکنون و مستور نخواهد ماند. دانه هرچند در زير خاک پنهان گردد ولی باران رحمت بروياند و برگ و شکوفه نمايد و بار و ثمر بخشد شما از قبل من خويشان آن ارجمند را تحيّت ابدع ابهی ابلاغ داريد و بگوئيد سراجی را که جناب ازغندی برافروخت بدُهن ايمان و ايقان مدد نمائيد و تخم پاکی را که آن بزرگوار افشاند آبياری نمائيد و بنيادی را که تأسيس کرد بتکميل بکوشيد. سزاوار چنين است تا زحمات آن بزرگوار هدر نرود ازغند روشن شود و گلشن گردد و از نسيم رخيم جنّت ابهی غبطه گلزار و چمن شود اينست اميد عبدالبهآء و عليکم البهآء الأبهی ع‌ع