هُو الأبهی

ای ثابت بر پيمان، نامه‌ ئی که بحضرات مسافرين مرقوم نموده بوديد ملاحظه گرديد جان و وجدان را ترجمان فصيح بود و قلب و فؤاد را مبيّن ناطق بليغ از مضامين شيرين شهد و انگبين چشيديم و از معانی بديع حلاوت عبارت شکرين احساس شد. جميع دليل ثبوت و رسوخ بود و کلّ برهان استقامت بر امر حضرت ودود و لمثلک ينبغی ذلک. احبّای ارض ق بعد از صعود مستقيم‌ تر گشتند و ترقّی بيشتر نمودند. اين عبد از جميع احبّای ارض ق راضی و مسرور زيرا مقصدی جز رضای جمال مبارک ندارند و مرادی جز جمال بيمثال نجويند در اعلآء کلمة اللّه جانفشانی کنند و در نشر نفحات اللّه بی‌اختياری و عبدالبهآء را سرور و فرحی جز انتشار انوار صبح احديّت نه و آرزوئی بغير از پرتو اشراق شمس حقيقت نيست. الحمدلله احبّای ارض ق در عبوديّت آستان مقدّس شريک و سهيم عبدالبهآء هستند اليوم قربيّتی اعظم از اين نه و خدمتی اتمّ از اين نيست. يا اسمعيل قلب اين عليل از تو راضی و از حقّ ميطلبم که موفّق بخدمات فائقه در عتبه عاليه گردی و عليک التّحيّة و الثّنآء حضرت سمندر و حضرت حاجی محمّد باقر ثابت راسخ مستقيم عليهما بهآء اللّه را تکبير ابدع ابهی برسان و عليهم التّحيّة و الثّنآء ع‌ع