هُو اللّه

ای جوان رحمانی و ای وجود ربّانی، آنچه مرقوم نمودی و هر چه مشروح فرمودی ملحوظ گرديد حقّ با شماست من اقرار ميکنم ولی با اين اقرار اظهار مينمايم که مکاتيب بآنجناب مرقوم شد و همچنين باخوی محترمتان کهل روحانی از قرار معلوم نرسيده بسيار اوراق در پستخانه‌ها بتاراج ميرود و يا آنکه نسياً منسيّاً ميگردد علی الخصوص در اين صفحات اين را نيز حکمتی است تا اوراق بدست بيگانگان افتد و سبب انتباه شود.

باری مطمئن باش که نهايت محبّت و تعلّق بشما دارم. دمی آسوده ننشينم و فراغت نجويم و از ياد ياران باز نمانم از الطاف مليک ملکوت استدعا نمايم که ای يار مهربانم آن عزيز جانم جوان روحانی و جان رحمانيرا در هر بامدادی امدادی بخش و در هر شامی کامی عنايت کن صبحش را خندان کن و شبش را روشنتر از مه تابان ديده‌اش را روشن کن و سينه‌اش را رشک گلزار و چمن نما. گلبن دلش را بطرّاحی گلهای معانی مزيّن فرما و روح پر فتوحش را بفيض روح القدس مؤيّد کن نطقی گويا ده که حيرت بخش طوطيان شکّرشکن گردد و حنجری خوش الحان عنايت فرما که شهنازش آفاق را بجنبش و حرکت آرد خراسانرا گلستان نمايد و خاورستانرا گلشن آسمان فرمايد. ای خداوند بيهمتا جوان روحانی ناميدی روح اميد بدم و رکنی شديد کن و در خضوع و خشوع و محويّت و فنا و انقطاع از ما سوی وحيد و فريد فرما. توئی مقتدر و توانا و توئی بخشنده و پر عطا و عليه التّحيّة و الثّنآء ع‌ع