هُو الأبهی

ای حزب مظلوم، حيّ قيّوم از حيّز ملکوت بلحظات عين عنايت بدوستانش ناظر و انوار فيض برهانش در آفاق و انفس باهر. شما که آيات باهره تکوينيد از بيّنات لائحه او نصيب و بهره بريد و از فيض قدم اسم اعظم قسمت گيريد. قسم بانوار روی آن جمال نورانی و خوی رحمانی که آفاق را معطّر و معنبر نموده اگر اليوم احبّای الهی ملتفت فضل غير متناهی ربّانی در حقّ خويش شوند واله و حيران گردند و مبهوت و متحيّر شوند که اين چه عنايت است و اين چه موهبت اين چه فضل است و اين چه جود سبحان اللّه عمّا يصفون. پس ای سرمستان باده الست قدر اين عنايت و موهبت را بدانيد و از لطف مخصوص در وجد و طرب آئيد ع‌ع