هُو اللّه

ای دو بنده فرخنده اسم اعظم، هر چند تا بحال نامه‌ ئی مرقوم نگرديد ولی هر دم شما را تأييدی جديد خواستم و بدرگاه جمال مبارک عجز و لابه نمودم و تضرّع و زاری کردم که شما را بفضل و جود خويش از بيگانه و خويش ممتاز نمايد و بر امر مستقيم و ثابت بدارد. کأس عطا بخشد و فضل و موهبت کبری مبذول فرمايد. اين آرزوی عبدالبهاست اميدم چنانست که بآن مؤيّد و موفّق گرديد. الهی الهی انّ عبدک الجليل و الحسن النّبيل قد اخلصا وجههما لوجهک الکريم و تبتّلا الی ملکوتک العظيم و خضعا لسلطنتک بين العالمين و خشعا لأحبّائک المخلصين و اختارا البلآء علی العيش الرّغيد فی سبيلک يا ربّی المجيد ربّ اجعلهما طائرين مرفرفين فی هوآء محبّتک و شجرين مرتفعين فی حديقة معرفتک انّک انت الکريم انّک انت العظيم و انّک انت الوهّاب الرّحمن الرّحيم و عليک البهآء الأبهی ع‌ع