هُو اللّه

ای دو شمع محبّت اللّه، در کشور مصر در وقت عصر اوقات خويش را بتحرير حصر نمودم تا بياد ياران پردازم و بذکر ياران مهربان مشغول گردم و تشويق و تحريص بر آنچه بايد و شايد کنم. امروز ايران بلکه خاوران و باختران استعداد عجيبی حاصل نموده که استماع ندای حضرت رحمن نمايد. گوشها باز شده و جانها طالب شنيدن راز. ديده‌ها آرزوی مشاهده انوار نمايد و دلها تمنّای اطّلاع اسرار کند. ميدان وسيع است و حرکت تقدّم شديد و سريع. وقت آن است که ياران از هر فکری فراغت يابند و بهدايت طالبان و دلالت گمگشتگان پردازند. اگر چنين کنند پرتو نور مبين در اندک مدّتی روی زمين را روشن و منير گرداند. اينست آرزوی هر يار باوفا و منتهی جهد شخص شنوا و گويا و بينا. جميع اهل و منتسبان را تکبير ابدع ابهی ابلاغ داريد و عليکما البهآء الأبهی ع‌ع