هُو اللّه

ای روحانی من نورانی من ربّانی من، هر چند محن جسمانی مانند باران آسمانی متتابعست بلکه مانند سيل کوهسار. ولی ياد روی ياران مرکوز و منطبع در دل و جان. اين ايّام ارياح امتحان در اشتداد است و ياران الهی بعضی مانند کوه گران در نهايت سکون و اطمينان و بعضی از ضعيفان در زاويه خمول مخمود و پريشان الحمدلله احبّای خراسان هميشه پر نشئه و شور بودند و همدم نغمه و سرور. لهذا ما را چنان اميد است که يک آهنگ جديدی بلند نمايند و شور و وله بديعی پديد نمايند و مانند چمن از گريه ابر بهمن بخندند و بمثابه گل و رياحين در اين گلشن نفحات قدس منتشر فرمايند و چون طيور اوج تقديس در اين رياض الهی گلبانگی زنند و آهنگی بنوازند که اهل سرادق عزّت را بوجد و وله آرند.

باری ای روحانی من، وقت آنست که خورآسا خراسان را بانوار عرفان منوّر نمود و از هر گوشه و کنار نغمه جانبخش يا بهآء الأبهی بلند کرد. ياران بوجد و طرب آيند و غافلان بلرزه و تب مبتلا شوند و انّی اغبّر جبينی بتراب عتبة مقدّسة نورآء و ادعو بالتّأييد للأحبّآء و وفود جنود الملأ الأعلی مدداً من الملکوت الأبهی للأصفيآء فی نشر نفحات اللّه فی بسيطة الغبرآء اللّهمّ يا ربّی الرّحمن اظهر دينک المبين علی الأديان و افتح علی القلوب ابواب العرفان و انزل فی الأفئدة السّکينة و الأطمينان لينطقوا بثنائک بين الأقوام و ينشروا تعاليمک فی عالم الأنسان و يسلکوا فی السّبيل و يصلوا الی ملکوتک الجليل و يشفوا کلّ سقيم و عليل من کأس السّلسبيل و ينشرح الصّدور بسطوع آيات النّور و تقرّ الأعين باکتشاف انوار الأسرار السّاطعة من مشکاة الظّهور انّک انت الکريم العزيز الملک الغفور ع‌ع