هُو الأبهی

ای زين العارفين، عابد بسيار و زاهد بيشمار و امّا بعرفان الهی کم کسی هوشيار. يکی شب و روز در رکوع و سجود و ديگری در زاويه ورع و زهُد مخمود. ديگری در چاه طبيعت غافل از ماه اوج حقيقت. ديگری در رياض علم رياضی سائح و مشغول و غافل از نور احديّت و جلوه هويّت. جميع اينها بغايت ممدوح و مقبول با وجود عرفان حقّ چه که آن اصل اصول و مفتاح ابواب هر فنون ع‌ع