ای سالخورده سبيل الهی، شکر کن خدا را که موی سياه در اين راه مانند سيم سفيد شد و مشک ختا عنبر سارا گرديد. ايّام در وجد و طرب و عشق و وله گذشت و مدّت حيات در عشق دلبر آفاق منقضی شد. اگر سلطنت سرير بود عاقبت ذلّت خاک حقير بود. ولی الحمدلله تو موفّق بزندگانی ئی شدی که عاقبتش شادمانی و کامرانيست و عزّت ابديّه در جهان الهی. جميع ملوک غبطه مقام تو خواهند خورد و رشک عزّت تو خواهند برد زيرا تاج هدايت کبری بر سر نهادی که جواهر زواهرش بر قرون و اعصار پرتو اندازد و عليک البهآء الأبهی عبدالبهآء عبّاس