ای طالب مشاهده انوار حقّ، در مشرق عالم آفتاب سپهر انور طالع گشت و افق توحيد را روشن فرمود. مظاهر شرکی قيام نموده اند که انوار مبينش را پنهان نمايند و برهان عظيمش را مستور از انظار. بهار روحانيش را خريف و خزان کنند و قوّه ملکوتيش را ضعيف و ناتوان. شمع روشنش را خاموش نمايند و صفای گلشنش را پرده پوش. بحر بی کرانش را بيجوش و خروش نمايند و اوج آسمانش را بی هاتف و سروش. ابر بهمنش را از فيض باز دارند و فردوس اعظمش را از طراوت و لطافت بيمنتهی ممنوع نمايند. هيهات هيهات بئس ما يعملون و باطل ما هم يظنّون قوّه ناسوت با صولت لاهوتی چه تواند نمود و ظلمت امکانی با انوار الهی چه تواند کرد از پيش تجربه شده است و البهآء عليک عع