هُو الأبهی

ای متوجّه بنار محبّت اللّه چون طيور چمنستان حقيقت بنغمه و آواز آيند مسامع اهل ملکوت مهتزّ گردد و قلوب اهل فردوس بوجد و طرب آيد ولی غراب و ذئآب را سرود و آهنگ ملأ اعلی صيحه عقابست و جغدان حسود را بانک شهباز وجود صاعقه عذاب ملاحظه فرما که مظهر چه عطا گشتی و مطلع چه احسان. از مشکاة توحيد انوار موهبت ربّ فريد اقتباس نمودی و از امواج بحر عظيم نصيب گرفتی مهتدی بنور هُدی شدی و مستفيض از ملکوت ابهی ع‌ع