هُو الأبهی

ای مشتعل بنار محبّت اللّه، ملاحظه نما که بچه فضلی مخصوصی و بچه موهبتی محظوظ. منظور نظر عنايت جمال قيّومی و ملحوظ لحاظ رحمانيّت پروردگار غيب و شهود. پرتو انوار رحمت کبری بر تو تابيده و اشراق آفتاب افق ابهی بر تو درخشيده و نفحات قدس ملأ اعلی بمشام رسيده و در ظلّ الطاف خدای بيهمتا آرميده پس بشکرانه اين فيض نامتناهی الهی زبانی ناطق باش و شجری باسق صبحی لامع شو و سحری بارق جامی لبريز شو و آتشی شرر انگيز. شهره آفاق شو و بهره اشراق خواه ماهی لب تشنه شو و بحر عذب فرات بجو پروانه جانسوز شو و شمع شب افروز طلب. طوطی شکر خوار شو قند مکرّر بجو مرغ سحرخيز شو نغمه جگر سوز زن جانهای مرده زنده کن و قلوب افسرده را تر و تازه نما تا تحسين ملکوت ابهی بينی و ندای تلطيف ملأ اعلی شنوی و البهآء عليک ع‌ع