هُو الأبهی

ای منجذب فيوضات ملکوت، در اين عرصه شهود بموهبت ربّ ودود خوشنود باش که خاک را زر پاک نمايد و ظلمتکده دل را نور افلاک کند سنگ سياهرا لعل بدخشان نمايد و صخره صمّا را ياقوت رمّان کند. پشّه ضعيف را صولت عقاب بخشد و ذرّه حقير را روشنی آفتاب. قطره فانيرا موج يمّ معانی بخشد و شاخ خشک را طراوت حديقه روحانی. شخص ناقص را عقل مصوّر کند و بنده صادق را روح مجسّم. بال و پر شکسته را نسر طائر فلک باهر کند بی‌ سر و پائی را شهره آفاق نمايد غلام حبشی را وجه نورانی بخشد و بنده زنگی را سرور خيل روميان نمايد سُبحان اللّه اين چه فضل و موهبتی است و اين چه عنايت و مرحمتی و لمثل هذا المولی الجليل ينبغی التّسبيح و التّهليل و البهآء عليک و علی کلّ عبدٍ منيب سليم ع‌ع
جناب رفيع جليل را عليه بهآء اللّه الأبهی بذکر اللّه متذکّريم ع‌ع