هُو اللّه

ای منجذب نفحات قدس، هر چند تا بحال قلم بذکر آن بنده جمال قدم نپرداخت ولی قلب بياد ياران همدم و جان در نهايت تسلّی و مشغول بذکر دوستان اسم اعظم. زيرا بندگان آستان جمال ابهی را روابطی معنوی در کار و تعلّق روحانی ثابت و بر قرار. اگر بظاهر بتحرير نپردازند و بلسان تقرير ننمايند بباطن اسير محبّت يکديگرند و مؤانس و مجالس همدگر. لهذا بيقين بدان که دائماً در خاطری و همواره پيش نظر حاضر انفکاکی نيست و انفصالی نه بلکه اجتماع است و ائتلاف و اتّحاد است و ارتباط. پس بشکرانه الطاف حضرت احديّت پرداز که چنين روابطی در ميان و تعلّق خاطری ظاهر و عيان. ای يار روحانی نظر بفضل نامتناهی نما که اين زندانی از هزار فرسنگ بذکر و ياد آنحبيب نورانی شاد و خرّم اين چه اتّحاديست و ارتباطيست و اين چه التياميست و انجذاب سبحان من الّف بين القلوب و جمع النّفوس تحت لوائه المعقود و جعلهم آيات التّوحيد ناطقة بالطاف سيّد الوجود و رايات شاهرة تخفق بارياح رحمة ربّک العزيز الغفور. جناب آقا طاهر را از قبل عبدالبهآء تحيّت مشتاقانه برسان و بگو ای عزيز روحانی، و نفس رحمانی فاطمئن بانّ عبدالبهآء لازال يذکرک بقلب منجذب الی ملکوت الأبهی و لا ينسی انسک فی ايّام اللّقاء و لا يشغله شیء عن الذّکری بمحبّة الأصفيآء و انّی ابتهل الی اللّه ان ينزّل عليک جنداً ينصرک من الملأ الأعلی و يجزيک جزآءً حسناً بما حملت البلا و واظبت الأطفال و ربّيتهم فی حضن الوفآء و عليک البهآء الأبهی ع‌ع