هُو اللّه

ای ناظر بملکوت ابهی، جمال قدم ابوابی بر وجوه احبّايش گشوده و آثار موهبتی از افق مبين نموده که جهانرا بانوار الطاف روشن کرده. در انجمن روحانيان بساط الفت و محبّت گسترده و در محفل نوريان سراج محبّت مشتعل فرموده. از عين حيوان عذب فرات ساری کرده و در اراضی قلوب مقبلان انهار عنايت جاری نموده. ابر موهبت است که در ريزش است و آفتاب انوار است که در فيض نور و بخشش. نجوم زواهر است که از افق عزّت ساطع و باهر و سرج هدايت است که در مشکاة امکان لامع و زاهر. اين الطاف را بشکرانه مقابلی کن يعنی بشکرانه اين الطاف بستايش و نيايش پروردگار قيام فرما و البهآء علی اهل البهآء ع‌ع