هُو الأبهی

ای ناظر بمنظر اکبر، جمال ابهی و کمال اعلی بتجلّيات ملکوتی و فيوضات لاهوتی و عنايات جبروتی افق ناسوت را روشن و منوّر فرمود و بجميع اسمآء و صفات مشرق امکان و مطلع اکوانرا مزيّن نمود. پاک جان از اين موهبت رحمن از حضيض لا باوج بالای الّا عروج نمود و آلوده باوساخ و شئون امکان افسرده و پژمرده در اسفل سافلين افتاد. خوشا نفوسی که از بحر اعظم لئآلی حکمت بالغه التقاط نمودند و حبّذا نفوسيکه از معدن موهبت جواهر فيض معانی استخراج کردند و در قطب امکان آيت رحمن شدند و بذروه عليا شتافتند و البهآء عليک ع‌ع