هُو اللّه

ای نو جوان ربّانی، چه قدر رحمانی بودی که مستوجب فضل سبحانی شدی و مستحقّ توفيق صمدانی از وادی غفلت رهيدی و بساحل حقيقت رسيدی و از چشمه هدايت نوشيدی و بسوی کعبه مقصود دويدی ندای حقّ شنيدی وحول مطاف ملأ اعلی گرديدی و اکتساب فيوضات نامتناهيه نمودی و با رخی روشن از گلشن الهی رجوع بآن ديار نمودی پس نفوس را مژده ده و مشتاقانرا بشارت بخش که فيض ابدی و موهبت آسمانی در اين عالم فانی و جهان باقی شامل احبّای الهيست و نصيب بندگان آستان مقدّس ربّانی و عليک التّحيّة و الثّنآء ع‌ع