هُو الأبهی

ای واقف در مواقف عبوديّت، از مقتضای عبوديّت خلوص نيّت و فنا و محويّت است يعنی در جميع شئون فنای محض و فقر صرف و فدائی کلّی تامّست يعنی اثری و شائبه‌ ئی از وجود و هستی او باقی نماند و بفرائض محويّت که از شرائط عبوديّت است قيام نمايد. در اين حال از مشرق تقديس انوار توحيد چنان بر او بتابد که همه انوار گردد و البهآء عليک ع‌ع