هُو اللّه

ای ياران روحانی، هر چند بظاهر از همديگر دور و مهجوريم ولی بحقيقت در محفل سرور و حبور مجموع و مألوف در ظلّ عنايت ربّ غفوريم و سرمست کأس مزاجها کافور زيرا فيض بحر البحور شاملست و فوز موفور حاصل امواج يک بحريم و قطرات يک نهر پرتو يک آفتاب يافتيم و برشحات يک سحاب نشو و نما نموديم در اينصورت همدميم و محرم و مأنوسيم در هر شام و صبحدم. فراقی نيست و جدائی نه پيدا و هويدائيم و سودائی و شيدائيم از فضل حضرت بيچون اميدم چنانست که مؤيّد بالطاف الهی گرديد و موفّق بفيض نامتناهی و عليکم البهآء الأبهی ع‌ع