ای ياران و دوستان من، در ايّام رضوان جشنی بر پا نموديد و بزمی آراستيد که آهنگ بديعش بملأ اعلی رسيد و ترانه عاشقانهاش بعالم بالا پيوست و سبب سرور و فرح روحانيان شد در اين جهان فانی عاقبت هر باده صافی دُرد است و نهايت هر درمانی درد راحت وجدانی نه و مسرّت دل و جانی نيست سراب اوهام است و آلام پی در پی در جميع ايّام بزمش رزم است جشنش ماتم شهدش زهر است لطفش قهر امّا بزم روحانيان بهشت برين است و جشن ربّانيان تجلّی نور مبين حمد کنيد خدا را که چنين محفلی آراستيد و عيش و عشرتی خواستيد و منجذب عالم بالاستيد و از فضل و موهبت يزدان هر يک درياستيد در هر دم شکری نمائيد و ذکری فرمائيد و با چنگ و چغانه نغمه و آهنگی بلند نمائيد تا جهانرا باهتزاز آريد و نفوس را همدم و همراز ملأ اعلی نمائيد و عليکم البهآء الأبهی عع