هُو اللّه

ای ياران عبدالبهآء، الحمدلله در سبيل الهی جام بلا نوشيديد و سمّ جفا چشيديد و از مادون آن دلبر يکتا بريديد و باوج رفيع پريديد و بمقصود جميع اوليا رسيديد ندای الهی شنيديد و آيات کبری ديديد و مفتون آن مه تابان گرديديد جانفشانی نموديد و بجانفشانی کامرانی فرموديد آن يار مهربانرا بنده باوفا شديد و جانانرا دل و جان فدا کرديد ولی ستمکاران جفا روا داشتند و درندگان بخونخواری برخاستند يکی مانند يزيد پليد تشنه خون مرغان گلشن توحيد گرديد ديگری مانند وليد عنيد بدرندگی اغنام الهی پرداخت. آنچه خواستند نمودند و دست تطاول گشودند ولی حمد خدا را که احبّای الهی در صون حمايت حضرت نامتناهی قدم ثبوت نمودند و مقاومت آن سيل ضلالت کردند جام بلا را شهد بقا شمردند و سمّ قاتل را قند مکرّر دانستند و بچوگان همّتی گوی عافيت از ميدان ربودند. شکر کنيد خدا را که چنين استقامت نموديد و قدم ثابت راسخ نموديد و جانرا رايگان در سبيل جانان شايان فرموديد. عنقريب ملاحظه فرمائيد که رايت کلمة اللّه بلند است و آيت موهبت در انجمن ياران بالحان روحانيان بلند. انوار هدايت کبری از ملکوت ابهی چنان بدرخشد که ظلمات پی در پی بکلّی متلاشی گردد. هر نفس عنودی فرياد برآرد که من هر چند بظاهر بيگانه ولکن بدل آشنا بودم و پيش از ظهور مؤمن گشتم و قبل از خطاب الست بلی گفتم يومئذ يفرح المؤمنون الحمد للّه نفوذ کلمة اللّه آفاق را مسخّر نموده و نفحات قدس مشام اهل خاور و باختر را معطّر فرموده جميع ملل حيرانند که اين چه صوتيست و چه صيتی و چه آهنگيست و چه گلبانگی و چه اشراقی و چه نقطه احتراقی و عليکم التّحيّة و الثّنآء ع‌ع