هُو اللّه

ای بنده منجذب جمال ابهی، نامه‌ ات رسيد و مضمون مفهوم گرديد. دليل جليل بر سلوک در سبيل الهی بود و برهان واضح بر انجذاب بآنجمال نورانی. تا توانی جهانسوز گرد و شمع شب افروز شو تا ايّام را همه نوروز يابی آرام مجو سکون و قرار مطلب سر ببالين راحت منه و در بستر پرند و پرنيان مخسب. روز و شب شور و وله طلب و ذوق و طرب نما و شوق و جذب خواه چون دريا بجوش آ و مانند نهنگ الهی خروش نما تا آن اقليم را که بخون شهيدان رنگين است بهشت برين نمائی و جنّة النّعيم فرمائی از فضل پروردگار تعجّب مدار پرتو عنايتش چون شامل گردد مور سليمانی کند و پشه نسر طاير آسمانی گردد. ذباب حقير عقاب اوج اثير شود آنچه کند پرتو عنايت کند يؤيّد من يشآء علی ما يشآء بما يشآء و يختصّ برحمته من يشآء و عليک التّحيّة و الثّنآء ع‌ع