هو الله - ای احبّای الهی و اماء رحمن، الحمد للّه ايّامی...

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

لوح رقم (93) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد3، صفحه 258

( 93 )

بندر جز - احبای الهی و اماء رحمن علیهم و علیهن البهاء الابهی

هو الله

ای احبای الهی و اماء رحمن الحمد لله ایامی که سحاب متراکمه جنگ آفاق عالم را تاریک و عرصه را تنگ نموده بود حال بیک اندازه متلاشی شده عالم آفرینش اندک آسایش یافته راههای بسته گشوده گشته و ابواب مسدوده مفتوح شده باب مخابره دوباره باز گشته و بیاد شما مشغولم و بذکر شما مألوف در این سالها که جنگ مهیب فراز و نشیب را زیر و زبر نمود و جمیع ملل عالم را بمصائب شدیده انداخت نفسی محفوظ و مصون نماند و ملل و دول عالم بهزار صدمات مبتلا گشتند پدران بی پسر شدند مادران بماتم پسران گریبان دریدند و بگرییدند اطفال یتیم شدند و نساء در خوف و بیم افتادند معمورها مطمور گشت و شهرهای آباد ویران گردید کرورها از نفوس زیر شمشیر رفت و کرورها دستگیر و اسیر شد الحمد لله یاران الهی در جمیع اقالیم در صون حمایت تعالیم الهی محفوظ و مصون ماندند و مظهر الطاف حضرت بیچون گشتند ملاحظه نمائید که تعالیم الهی از برای کل حصن حصین بود و قلاع متین پس اگر جمیع من علی الارض متابعت تعالیم الهی نمایند البته روی زمین بهشت برین گردد حال بشکرانه این الطاف باید بخدمت حضرت بدیع الاوصاف پرداخت و بر ثبوت بر میثاق قیام نمود تا وحدت بهائی محفوظ و مصون ماند ملاحظه کنید بهیچ قوه‌ئی ممکن است وحدت بهائی را محافظه کردن مگر بقوه میثاق اگر ادنی تهاون و فتوری حاصل گردد شبهات بتمام قوت بقلوب خطور نماید و مذاهب مختلفه ظهور کند و امر الله بکلی محو و نابود شود قوه میثاق است که آفاق را باهتزاز آورده زیرا در جسم امکان عرق شریان است که نابض است و قابض و کافل جمیع امور و ضابط امور جمهور و قوه ارتباطیه در میان عموم باری امیدوارم که احبای حقیقی و دوستان صمیمی در این ایام شوری جدید بنمایند و جوش و خروشی پدید آرند زیرا جمیع طوائف عالم نهایت استعداد یافته که تعالیم الهیه استماع نمایند زیرا وقوعات خونریزانه در این جنگ سبب شده که ناس خواه ناخواه مفتون صلح عمومی گردند و مجذوب مغناطیس الهی شوند و تشنه چشمه تعالیم ربانی گردند اگر نفوس مبارکه بتمام قوت بر نشر نفحات قیام نمایند اندک زمانی نمیگذرد که بنیان جنگ برافتد و بنیاد بغض و عدوان بکلی معدوم و مهدوم شود بهار روحانی آید و نفحات رحمانی وزد حرارت شمس حقیقت چنان نافذ شود و احاطه نماید که جمیع برودت و خمودت و کسالت از کون زائل گردد

الهی الهی هؤلاء عباد مخلصون منجذبون مشتعلون بنار محبتک ینادون باسمک و ینطقون بالثناء علیک و یتوقدون بالنار المشتعلة فی سدرة رحمانیتک و یستفیضون من أمطار سحاب فردانیتک و یتضرعون الی ملکوت وحدانیتک و لا یبتغون الا رضائک و یرضون بقضائک رب انصرهم بجنود من الملأ الاعلی و ایدهم بشدید القوی و اجعل وجوههم ساطعة بأنوار الهدی حتی یکونوا آثار رحمتک بین الوری و أجزل علیهم العطاء و اکشف لهم الغطاء واختصصهم بموهبتک التی لا تتناهی انک أنت الکریم انک أنت العظیم و انک أنت الرحمن الرحیم حیفا ٢ آب سنة ١٩١٩

منابع
محتویات