ای یاران الهی جناب عباسقلی بشكرانه هدایت كه تازه یافتهاند نامهئی نگاشتهاند و در ان نامۀ نامهای مبارك احبای الهی را مرقوم نمودهاند و از جمله مضامین انكه بهمت و بیان جناب حاجی حسن اقا و جناب اقا مؤمن ساغر هدایت از ید عنایت نوشیدهاند و این دو نفس مبارك فی الحقیقه سبب حیات ان بنده صادق شدهاند باری هر نفسی كه بنفثات قدسیه شخصی حیات جدید یابد و بروح ایمان فائز گردد باید انشخصی را كه سبب هدایت او بوده پرستش نماید و مادام الحیاة در عبودیت و خدمت او قصور نفرماید زیرا مرده بود زنده كرد فقدان محض بود بگنج روان دلالت فرمود ظلمانی بود نورانی كرد مردود بود مقبول درگاه احدیت نمود خار مغیلان بود گل گلستان گردید غراب كین بود بلبل نازنین شد ذباب سفلی بود عقاب اوج عزت شد اگر انسان پاس این موهبت ندارد البته در نهایت بی انصافیست پس شما هر یك نفسی را كه سبب هدایت شد بجان و دل عبودیت كنید و بطوق رقیت ان افتخار و مباهات فرمائید اینست شان نفوس قدردان و علیكم التحیة و الثناء (ع ع)