مناجاتهاى حضرت عبدالبهاء درباره عظمت عهد و ميثاق

مناجاتهاى حضرت عبدالبهاء درباره عظمت عهد و ميثاق – مجموعه مناجاتهای حضرت عبدالبهاء، صفحه ۱٤۲-۱٥۳

﴿ هو الابهی ﴾

ای خدای مهربان شکر ترا که بيدار نمودی و هشيار کردی چشم بينا دادی گوش شنوا احسان نمودی به ملکوت خويش دلالت کردی و به سبيل خود هدايت فرمودی راه راست بنمودی و در سفينه نجات در آوردی خدايا مرا مستقيم بدار و ثابت و راسخ کن از امتحانات شديده محفوظ بدار و در حصن حصين عهد و ميثاقت مصون و مأمون فرما توئی توانا و توئی بينا و توئی شنوا ای خدای مهربان دلی عطا کن که مانند زجاج به سراج محبّتت روشن باشد و فکری عطا کن که به فيض روحانی جهان را گلشن نمايد توئی بخشنده و مهربان و توئی خداوند عظيم الاحسان . (ع ع)

﴿ هو الله ﴾

ای پروردگار اين نفوس مشتاق ديدارند و سودائيان زلف مشکبار هر دم فريادی نمايند و آه وفغانی بر آرند و استدعای عنايتی کنند و موهبتی طلبند توئی بخشنده و مهربان و توئی رحيم و رحمان و توئی واهب فضل بی پايان ای خداوند بخشنده اين نفوس را ثابت عهد نما راسخ پيمان کن منجذب به نفحات تقديس نما و متذکّر به آيات توحيد کن مشمول لحظات عين رحمانيّت نما و مجذوب جمال نورانيّت کن هر دم تأييدی جديد بخش و هر نَفَس نَفَس رحمان به مشام بخش توئی مقتدر و توانا و توئی دهنده و بخشنده و دانا . ( ع ع)

﴿ هو ﴾

پروردگارا مرا مستقيم بر امرت بدار و در امتحان ثابت بر محبّت کن و در دريای عنايتت مشتغرق فرما توئی دهنده و مهربان . عبدالبهاء عبّاس

﴿ هو الله ﴾

يکتا خداوند مهربانا هر چند استعداد و قابليّت مفقود است و مشکلات استقامت در بلايا غير محصور ولی قابليّت و استعداد امريست موهوب تو خدايا استعداد بخش و قابليّت ده تا به استقامت کبری موفّق آئيم و از اين جهان و جهانيان درگذريم و نار محبّتت بر افروزيم و مانند شمع بسوزيم و بگدازيم و روشنی بخشيم ای رَبِّ ملکوت از اين جهان اوهام برهان و به جهان بی پايان برسان از عالم ناسوت بيزار کن و به مواهب ملکوت کامکار فرما از اين نيستی هستی نما برهان و به هستی حيات ابديّه موفّق فرما سرور و شادمانی بخش و خوشی و کامرانی عطا فرما دلها را آرام بخش و جانها را راحت عطا کن تا چون به ملکوت صعود نمائيم به لقايت فائز گرديم و در انجمن بالا مسرور و شادمان باشيم توئی دهنده و بخشنده و توانا . (ع ع)

﴿ هو الابهی ﴾

ای پروردگار بيچارگانيم به درگاه تو پناه آورده ايم پريشان روزگاريم در بارگاه تو سر و سامان جوئيم افتادگانيم الطاف تو را نگرانيم ما را بر عهد و ميثاق خويش ثابت و مستقيم فرما و از سهام شبهات محفوظ دار و در ظلّ صون و حمايت خويش جای ده و از امتحان و افتتان ما را مصون دار توئی مقتدر و توانا . (ع ع)

﴿ هو الابهی ﴾

ای پروردگار بی انباز مقدّسی و منزّه رحيمی و مهربان مجيری و دستگيری اين بيچارگان را در پناه خود منزل ده و اين افتادگان را در کهف حفظ و حمايت خويش از شرّ اهل نفاق محفوظ دار انت الحافظ المقتدر العزيز القدير . (ع ع)

﴿ هو الله ﴾

ای يزدان بی انباز نياز آريم و نماز که اين بندگان را به راز خويش دمساز نما و از آواز هاتف ملأ اعلی مستمع فرما بر صراط عهد و پيمانت ثابت قدم کن و به ذکر جمال مبارکت همدم نما از جام احديّتت بنوشان و از شهد عنايتت بچشان و به فضل عظيم جمال قديمت فائز کن اين بنده درگاهت را به بارگاه احديّتت راه ده و اين اميدوار رحمتت را نوميد مگردان و بر پيمان و ايمان محکم و استوار نما . (ع ع)

﴿ هو الابهی ﴾

ای پاک يزدان من و خداوند مهربان من قوّتی ده که تا مقاومت غوائل بسيط زمين نمائيم و قدرتی بخش که چون بحر محيط موج بر ساحل شرق و غرب زنيم . (ع ع)

﴿ هو الله ﴾

ای پروردگار ستايش و نيايش و شکر و پرستش تو را سزاوار که موفّق و مؤيّد بر ثبوت و رسوخ بر عهد و پيمان نمودی و قوّت تمسّک بر عُروة الوثقی بخشيدی هر پرده را از پيش ديده دريدی و هر حائلی را از صراط مستقيم برانداختی و هر مانعی را از مشاهده نور مبين بپرداختی چشمها روشن فرمودی و ثابتين بر ميثاق را شمع انجمن کردی عَلَم عهد را در آفاق امم چنان بلند نمودی که هر پير و برنا و کودک و بزرگ و دانا و يار و اغيار و بيگانه و آشنا ناتوان و توانا مجبور بر اعتراف گشتند و مجال انکار به جهت نفسی باقی و بر قرار نماند پس بايد آن ياران با وفا در هر آن صد هزار شکر به درگاه احديّت نمايند که به اين تأييد و توفيق و استقامت موفّق گشتند . (ع ع)

﴿ هو الله ﴾

ای خداوند بيمانند اين ياران مستمند را در عهد الست ثابت قدم دار و از باده عنايت سر مست فرما و به نفحات الطاف مهتزّ کن و به مواهب اين کور مقدّس مخصّص نما انّک انت الکريم الرّحيم . (ع ع)

﴿ هو الابهی ﴾

ای پروردگار اين ياران تواند و بندگان آستان تو آشفتهء روی تو اند و آواره کوی تو سودائيان محبّتند و شيدائيان عشق حضرت احديّت ای دلبر زيبا پرتو جلوهء عنايت بنما تا به شوق و شور آيند و اسرار يوم النّشور بنمايند رخی بر افروزند و جهانی بسوزند پرده بر اندازند و جان آزاده سازند دوستان قديمند و ياران و نديم فضل عظيم بنما و باب لطف قديم بگشا تا هر يک اختری نورانی گردند و خاوری رحمانی ای رَبّ هؤُلاءِ صَفْوَتُک الّذين اصْطَفَيْتَهُم بظهور حبّک و ارْتَضَيْت لهم الاستفاضة من نورک و اغرقتهم فی بحار شهودک و سَقَيْتَهُم من الماءِ الطّهور من يد ساقی مطلع ظهورک أَيْ رَبِّ احفظهم من طوار الشّبهات و حوادث اهل المتشابهات و اجعلهم آيات محکمات و رايات منتشرات و انواراً ساطعةً فی کافّة الجهات و حياضاً مُتَدَفِّقَةً و رياضاً مُوَنَّقةً حتّی ينتشر بهم نفحات قدسک فی الآفاق و يَسْتَضِيءَ کلّ الأَرْجاء من نور الاشراق انّک انت القادر العزيز المقتدر الجبّار . (ع ع)

﴿ هو الله ﴾

ای پاک پروردگار مهربان ستايش ترا لايق و سزا که از ماء مهين خلق نمودی و در اعلی غرف علّيّين مقرّ و مستقرّ عنايت فرمودی از شجرهء مبارکه انبات نمودی و به نيسان فضل پرورش دادی و به نسائم عهد و ميثاق مهتزّ فرمودی. (ع ع)